زمینه و اهداف: فعالیت بدنی یکی از ارکان درمان دیابت می‌باشد. به همین منظور مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تمرینات قدرتی بر برخی شاخص‌های آنتروپومتریک و فاکتورهای قلبی تنفسی در مردان دیابتی نوع ۲ صورت گرفت. مواد و روش‌ها: در این تحقیق نیمه‌تجربی از بیماران مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان گلستان اهواز ۲۰ مرد دیابتی نوع ۲ با میانگین سنی ۴/۳±۰/۴۶ سال و قند خون ناشتای ۵/۳۱±۷۵/۱۴۸ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب و به صورت تصادفی به ۲ گروه ۱۰ نفره (تمرینات قدرتی و کنترل) تقسیم شدند. تمرینات ورزشی سه بار در هفته و به مدت هشت هفته انجام شد. در پیش و پس‌آزمون شاخص‌های آنتروپومتریک، VO2max، حجم‌های ریوی (FVC و FEV1) اندازه‌گیری شد. برای تحلیل تغییرات شاخص‌های اندازه‌گیری شده از روش آماری T-Test و سطح معنی‌داری ۰۵/۰>P استفاده شد. یافته‌ها: پس از دوره تمرین، کاهش معنی‌داری در میانگین نسبت دور کمر به دور لگن (۰۲۱/۰=P) و افزایش معنی‌داری در VO2max (031/0=P) در گروه تمرینات قدرتی مشاهده شد. همچنین تفاوت معنی‌داری در اختلاف مقادیر ایجاد شده در شاخص‌های درصدچربی بدن (۰۴۸/۰=P) و نسبت دورکمر به دورلگن (۰۲۱/۰=P) بین دو گروه مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این مطالعه، به نظر می‌رسد تمرینات قدرتی می‌تواند روش مؤثری در بهبود شاخص‌های آنتروپومتریک و VO2max در بیماران دیابتی نوع ۲ باشد.
واژه‌های کلیدی: دیابت نوع ۲، تمرینات قدرتی، حجم‌های ریوی، شاخص‌های آنتروپومتریک،
دوشنبه, ۲ شهریور ۱۳۹۴، ۰۸:۵۹ ق.ظ
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.