چکیده
سابقه
و هدف: در آزمونهای ورزشی فزاینده پس از تعیین آستانههای تنفسی اول و
دوم، فاصله بین دو آستانه به عنوان مرحله" ایزوکپنیک بافرینگ" (ایزو) و از
آستانه تنفسی دوم تا پایان آزمون به عنوان مرحله" هیپوکپنیک بیش تهویهای"
(هیپو) در نظر گرفته میشود. هدف تحقیق حاضر مقایسه مراحل ایزو و هیپو در
ورزشکاران نخبه سه رشته ورزشی دو استقامت، کشتی و فوتبال بود.
مواد و
روش ها: میزان اکسیژن مصرفی، دی اکسیدکربن دفع شده، تهویه تنفسی و ضربان
قلب 30 ورزشکار نخبه رشتههای مذکور ضمن انجام آزمون فزاینده توسط
گازآنالایزر اندازهگیری و با استفاده از نرم افزار ریاضیMatmatica
گرافهای مربوطه ترسیم گردید.
یافته ها: آزمون آنالیز واریانس یک
سویه و تعقیبی HSD تفاوت معنیدار (05/0 P ≤) بین مرحله ایزوی گروه
کشتیگیر با دو گروه دیگر را نشان داد. 30% کل زمان آزمون گروه کشتیگیر به
مرحله ایزو اختصاص یافت اما در گروههای دیگر این بخش 20% کل زمان آزمون
بود. در بخش هیپوی آزمودنیها تفاوت معنیداری بین گروهها مشاهده نشد.
بحث
و نتیجه گیری: یافتههای تحقیق حاکی از برتری نسبی ورزشکاران رشتههای
ورزشی فوتبال و دو استقامت در تامین انرژی از مسیرهای هوازی در مقایسه با
کشتیگیران و توسعه یافتگی مرحله ایزو در کشتی گیران بود. یافتههای تحقیق
میتواند در هدفگذاری تمرینات تخصصی ورزشکاران رشتههای مزبور مورد
استفاده قرار گیرد.
